2021

Het jaar begon niet goed. In het weekend van 10-11 januari werd de pijn in mijn buik ondragelijk. Enkele dagen eerder was ik al naar de huisarts geweest die me eerst poeders en daarna klisma’s had voorgeschreven. De klisma’s kreeg ik niet naar binnen. Dinsdag 12 januari  stuurde ze me met spoed naar het ziekenhuis, waar ik die nacht aan mijn dikke darm werd geopereerd. Er zat een verstopping, die ze eruit hebben gehaald. De kinderen reden Catelien naar het ziekenhuis om me op te zoeken. Tot zaterdag 23 januari heb ik vervolgens in het ziekenhuis gelegen. Door het ziekenhuis was er voor tweemaal per dag thuishulp gezorgd, die me kwam wassen en op de wc zetten. De avondhulp hebben we vrij snel opgezegd. Ze kwamen ’s avonds al om 8 uur, zodat ik meer dan 12 uur in bed zou moeten blijven liggen. Met de rolstoel en transferplank bleek ik zelfstandig, wel met hulp van Catelien, in bed te kunnen komen. Op 29 januari ging de wond bloeden. Ik moest naar de spoedeisende hulp, waar ze de wond openmaakte en me een behandeling met een vacuum pomp voorschreven. Op 2 februari mocht ik naar huis. Het vacuum van de pomp zorgde er voor dat de wond van binnenuit dicht werd getrokken. Twee keer per week zorgde een meer gespecialiseerde thuiszorgorganisatie (HWW) voor het verversen van de pomp. Begin maart was de wond dicht. In het ziekenhuis had een fysiotherapeut met me geoefend. Er is me toen wekelijks een fysiotherapeut voorgeschreven. Terwijl ik in het ziekenhuis lag, is Ferdinand na een zware herseninfarct vrij plotseling overleden. Catelien er Titia hebben de uitvaart bijgewoond. Jakob en Hein stonden langs de weg toen Ferdinand met paard en wagen naar de begraafplaats op Tongeren werd gereden. Door dit alles ben ik kennelijk dermate fysiek achteruit gegaan, dat ik moeite had me in bed om te draaien. Jakob heeft er toen voor gezorgd dat er beugels aan weerskanten van mijn matras zijn geplaatst. Verder heeft men gezorgd voor dagelijks thuiszorg. Dit is Royal Care geworden. Ze hebben voor mij elke dag, behalve zondags, een vaste verzorger ingeroosterd, Nicky Bejaramo Sanchez. Voor zondags werd het Hallen, een van oorsprong Egyptische, die echter perfect Nederlans sprak. Met Nicky is een sterke persoonlijke band ontstaan. Hij komt oorsprokelijk uit Colombia. Zijn vrouw komt ook uit Colombia. Zij heeft een schoonheidssalon aan huis, Golden Clinic. Ze hebben twee dochters.   

We zijn in deze periode ook begonnen om eten te laten bezorgen door Ephros, die de maaltijden betrok van een cateraar in het Westland. Hij deed ook klusjes. Zo heeft hij het houtwerk van de garage, deur en kozijn, in de verf gezet. We namen echter te weinig maaltijden van hem af. Hij vond het tenslotte niet meer de moeite waard om te komen. We hebben ook enige tijd met Hello Fresh gewerkt. Dit bedrijf leverde de ingrediënten voor een maaltijd, die je dan verder zelf moest klaarmaken. Later zijn we overgestapt op maaltijden van “Uitgekookt” en “Marleen kookt”. Zo nu en dan betrekken we ook maaltijden van onze melkboer, AH of Slager Engelbert. Wanneer ik dit schrijf, februari 2023, doen we dat nog steeds. Catelien maakt er dan vaak een slatje bij.

Door het ziekenhuis is me voorgeschreven wekelijks een fysiotherapeut te laten komen. Dit is Caroline Verkade geworden. Zij heeft me voorgeschreven dagelijks een serie oefeningen te doen bestaande uit fietsen, bewegingen met mijn benen, gewichten heffen met mijn armen en oefeningen voor mijn bekkenspieren.

 

Titia en Pieter vierden hun 50ste verjaarag gezamenlijk met een feest voor vrienden en familie in een strandtent. Voorafgaand aan het feest hadden ze een lazerwedstrijd in de duinen georganiseerd. Ze hadden drie teams van verschillende samenstelling aangewezen, waarvan er ombeurten twee tegen elkaar is het strijdperk traden, terwijl de derde kon uitrusten met drank en lekkers. Jakob had gezorgd voor hesjes met het Slissenwapen voor het team familie Slis.

Maandag 25 oktober vierden we met Jakob, Hein en Titia mijn 90ste verjaardag met een rijsttafel.
De zondag erna deden we het met het hele gezin. Vanaf 11.00 uur druppelde iedereen binnen. We begonnen met moccataart van Kelder met het Slissenwapen erop en een presentatie van Hein van mijn website. Titia overhandigde me daarna het gezamenlijke cadeau, bestaande uit van iedereen een boek met een kaart erin met felicitaties. De lunch bestond uit een keuze uit drie soepen, waarvoor Hein had gezorgd, daarna oesters, geopend door de drie zonen, gevolgd door twee schalen met vis van Simonis met o.a. kreeft, paling, kokkels en mosselen, waarvoor Titia en Pieter hadden gezorgd. Dan een door Mariëlle uitgekozen kaasplateau. De lunch werd afgesloten met een kunstig toetje van Titia en Pieter (enkele lagen ? met daartussen frambozen). Jakob zorgde voor de wijnen en had de tafelschikking bedacht; ik had eerst Jaap en Pieter naast me, daarna Eva en Mariëlle. Voor elk kind had ik in mijn toespraak een wens. Voor Milou solist worden in het HJO, voor Heleen meedoen aan WK hockey, voor Alexander binnen 10 jaar eigenaar zijn van een ITbedrijf, voor Noor Nederlands kampioen boogschieten worden, dat Jaap in de senaat van Vindicat komt, voor Ildikó dat haar artistieke kwaliteiten tot volle wasdom komen, voor Pieter dat hij in Leiden gaat studeren (wat oma plezier zal doen), voor Titia dat haar projecten in Afrika een succes worden, voor Pieter een plushandicap, voor Hein dat hij zijn baan inspirerend blijft vinden, voor Mariëlle dat de remonstrantse broederschap in ledental gaat groeien, voor Jakob dat hij erin slaagt een top palinka onder eigen merk te maken, voor Eva dat haar medicijn wereldwijd doorbreekt en tenslotte voor Catelien en mij dat we nog lang getuige moge zijn van jullie geluk en voorspoed.

Bij het dessert nam Jaap het woord en bracht de gezamenlijke vakanties ter sprake. Om vijf uur ging iedereen voldaan huiswaarts. Thuis gekomen hoefde er niet meer gegeten te worden!

Op zondag 28 november zijn we naar een concert van het HJO geweest in Amare, het cultuurcentrum in Den Haag, waarin Milou cello speelt. We waren er nog niet eerder geweest. Er was dus een dubbele rede om te gaan. We werden niet teleurgesteld. Het is een imposant gebouw geworden. Een ware aanwinst voor Den Haag. We hadden het optreden van Milou bijna gemist. De taxi chauffeur kwam een kwartier te laat. Tot overmaat van ramp moest hij nog andere mensen ophalen en tenslotte bleek hij de weg niet te kunnen vinden en moest onze medepassagier hem de weg wijzen. De terugreis verliep zonder problemen.